Depremzede Simge itfaiyeci oldu
30 Ekim’de enkazdan kurtarıldı ve şimdi başka hayatları kurtarıyor.
Üç yıl önce yaşanan İzmir depreminde ailesiyle birlikte enkaz altında kalan Simge Akbulut’un hayatı bu olaydan sonra değişti. Yaşadıklarından etkilenen genç Simge, kendisini hayata döndüren itfaiye ekipleriyle artık baş başa çalışmaktadır. İzmir İtfaiyesi’nde çalışan babası Mehmet Akbulut ve arkadaşları tarafından enkaz altından kurtarılan Simge, “Dün beni kurtardılar, bugün ben başkalarını kurtaracağım” dedi.
30 Ekim 2020… Saat 14.51… Bu tarihi an, İzmir’de pek çok insanın hayatında bir dönüm noktası oldu. Hafızalara kazınan ve kalplerde derin yaralar bırakan 30 Ekim depremi, İzmirli Akbulut ailesinin de hayatını değiştirdi. Bayraklı Çamkıran’daki 7 katlı binanın birinci katındaki evlerinde depreme yakalanan kardeşler Simge ve Simay Akbulut, anneleri Mehtap Akbulut ile birlikte çöken binanın enkazı altında kaldı. İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü ekipleri tarafından 4 saatlik çalışmanın ardından kurtarıldılar. O gün o üç canı hayata döndüren itfaiye ekipleri arasında 30 yıllık itfaiyeci babası Mehmet Akbulut da vardı. Kızlarını ve eşini enkazdan canlı kurtarmak için meslektaşlarıyla birlikte yoğun çaba harcadı.
Depremden 8 ay sonra göreve başladı
25 yaşındaki Simge Akbulut’un hayatı 30 Ekim depreminin ardından değişti. Yaşadığı talihsiz olayın ardından hayattaki hedeflerini netleştiren Simge Akbulut, önce KPSS’ye (Kamu Personel Seçme Sınavı) girdi, ardından Edirne Belediyesi’nin itfaiyeci alımı için düzenlediği sınava katıldı. Depremden kısa sürede kurtulan ve hayata tutunan genç kadın, sınavlarda gösterdiği başarının ardından Edirne Belediyesi’nde itfaiyeci olarak göreve başladı. Burada 1 buçuk yıl görev yapan Akbulut, daha sonra İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanı olarak atandı.
“Birbirimizin hayatta olup olmadığını kontrol ediyorduk”
30 Ekim 2020 saat 14.51’in hayatının dönüm noktası olduğunu söyleyen Akbulut, yaşadıklarını anlatırken hâlâ aynı duyguları yaşıyor:
“Annem ve kardeşimle evde oturuyorduk. Annem oturma odasındaydı, biz de kardeşimle birlikte odadaydık. Aniden çok yüksek bir ses duydum ve ev şiddetli bir şekilde sallanmaya başladı. Sarsıntı olduğunu anlayınca kardeşimin kolundan tutup onu dışarı itmeye başladım. Kardeşim dışarı çıkmayı başardı ama dairenin koridorunda kaldı. Annem de oturma odasındaydı, ben de kolunu tutup onu da çektim. 7 katlı bina kısa sürede çöktü. Annem ve ben aynı yerde enkaz altında kalmıştık, ağabeyim de altımızdaki yerde enkaz altındaydı. Sürekli annem ve kardeşime sesleniyor, hayatta olup olmadıklarını kontrol ediyordum. Enkazda 4 saat kaldık. Annemi görebiliyordum ama kardeşimi göremiyordum. Her zaman birbirimize bağlıydık. “Birbirimizin hayatta olup olmadığını kontrol ediyorduk.”
Onu kurtaran ekiple aynı çatı altında
Enkaz altında çok dar bir yerde kaldığını ve nefes almakta zorlandığını anlatan Akbulut, “Annem yanımda şoktaydı. Bir yandan onu sakinleştirmeye çalışırken bir yandan da kafamı toplayıp enkazın altından çıkmak için çözüm aramaya başladım. Öleceğimi hiç düşünmezdim. Kendi kendime ‘Buradan çıkacağım’ dedim. 112 Acil Çağrı Merkezini aradım. Kaldığım yerin adresini verdim. Daha sonra imdadıma İzmir Büyükşehir Belediyesi itfaiyesi ve mevcut meslektaşlarım yetişti. Babam da bizi kurtarmaya geldi. Kardeşim enkazdan çıkarıldı ama bizim çıkarılmamız zaman aldı. Babam ve itfaiyeciler enkazı kazarak bizi dışarı çıkardılar. Bir hafta hastanede kaldım. Bir süre yürüyemedim. Annem ve kız kardeşim ameliyat oldu, ben de fizik tedavi gördüm. “Artık hepimiz çok iyiyiz” dedi.
“Umudumu hiçbir zaman kaybetmedim”
Yaşadıklarının kendisini çok etkilediğini anlatan Akbulut, şöyle konuştu: “Babamın bu mesleği yapması nedeniyle çocukluğumun itfaiyede geçmesi ve İzmir İtfaiyesi’ndeki ekip arkadaşlarımın beni kurtarması beni çok etkiledi. Dün beni kurtardılar, bugün ben başkalarını kurtaracağım. İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü’nün deprem ekibinde yer alıyorum. Deprem, arama kurtarma ve yangın eğitimleri alıyorum. Enkaz altında saatlerce hareketsiz ve çaresiz kalmama rağmen umudumu hiç kaybetmedim. Umutsuzluğun nasıl bir his olduğunu biliyorum. Çaresizlik nedir? Yardım için ne bekleniyor? Bu duyguları bildiğim için yardım bekleyen insanlara yardım edeceğim. Bu tür olayları yaşayanlar varsa umutlu olmalarını tavsiye ederim. Umut hiçbir zaman bitmez. “Bu yola umutla çıktım.”
“Tanrıya şükür, masada hâlâ dört kişi oturuyoruz.”
Güney Bölge İtfaiye Müdürü Mehmet Akbulut (59), Torbalı’da görev yaptığı sırada kızları Simay (21), Simge ve eşi Mehtap Salduz Akbulut’un enkaz altında olduğu haberini öğrendiğini belirtti. Akbulut, “Kızım Simay aradı ve ‘Baba kurtar bizi’ dedi. Deprem olduğu söylendi ama apartmanın çöktüğü aklımın ucundan bile geçmedi. Hızla Torbalı’dan ayrıldım. Bu arada kızım sürekli arıyordu. O yol bitmedi. Trafik engellendi. Araçtan inip koşarak eve ulaşmaya çalıştım ve başardım. Ailem enkaz altında, arkadaşlarım olay yerinde. Kurtarma çalışmalarına onlarla birlikte katıldım. 4 saat süren ellerimiz ve tırnaklarımızla kazdıktan sonra ailemi dışarı çıkardık. “Çok şükür hâlâ nefes alıyorlar, biz hâlâ dört kişi olarak masada oturuyoruz” dedi.
“Kızımın bu mesleği seçmesinden dolayı çok mutluyum.”
Kızıyla gurur duyduğunu ve artık baba-kız olarak bu mesleği yaptıklarını vurgulayan Mehmet Akbulut, “Her meslek gibi bizim mesleğimizin de riskleri var. Kızımın bu mesleği başarıyla yapacağına inanıyorum. İtfaiyeci olmana çok sevindim. Kutsal bir mesleğimiz var. Eğer yeniden doğsaydım yine bu mesleği seçerdim. İtfaiyeciliği seviyorum. Meslektaşlarımı ve kurumumu çok seviyorum. Kızımın bu mesleği seçmesinden dolayı çok mutluyum. Simge bu mesleğe oldukça heveslidir. Bu işi iyi yapacağına eminim. Çok heyecanlı, çok çalışkan” dedi.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
